Land(kaart) in zicht!

Vandaag maken we...ansichtkaarten.
"Huh?! Alweer?!" Ja, gisteren heb ik ook al ansichtkaarten gemaakt en over geblogd. Vandaag zijn het proces, het gekozen materiaal én het eindproduct een tikkeltje anders. Deze ansichtkaarten heb ik op mijn werk gemaakt en daar heb ik professionele tools voor gebruikt. Echter zijn ook deze kaarten met de hand te maken op vergelijkbare wijze zoals de bordspelansichtkaarten. Voor de voorkant heb ik oude landkaarten gebruikt afkomstig uit een afgedankte Grote Bosatlas. 

Ik ben tijdens het maken van deze kaarten tegen verschillende problemen aangelopen. Aan het einde van dit blog zal ik daar verder over doorgaan. Nu eerst een beschrijving van het knutselproces. 

Hoe ben ik te werk gegaan?

1. Ik heb thuis het ansichtkaartsjabloon geprint op gekleurd papier (sjabloon hier te downloaden). 
2. Het papier heb ik in tweeën gesneden met de "elektrische guillotine" (zie afbeelding en video). Dit is een papiersnijmachine waarmee je grote stapels papier of boeken kunt snijden. Onmisbare tool bij het maken van een groot aantal type boeken. Hier ga ik nog een blog over maken ooit. Oké. Terug naar de kaarten. 
3. Op de sjablonen breng ik boekbinderslijm aan middels een kwast. Daarna plak ik het papier op een stuk karton (dikte 1 mm). Onder het sjabloon leg ik een "opofferingspapiertje", zodat de tafel niet vies wordt tijdens het lijmen.
4. ​Vervolgens gebruik ik de pers om het gelijmde papier en karton te persen (zie video) . Hierdoor wordt de lijm gelijkmatig verdeeld. 
5. ​Op het grijze karton zitten nu twee ansichtkaarten. Ik gebruik de "elektrische guillotine" om het in tweeën te delen. 
6. ​Met de "handmatige guillotine" (zie video) snijd ik de ansichtkaarten op zo'n manier dat de onderzijde en de linkerzijde bij alle kartonnetjes dezelfde afstanden hebben. Hierdoor kan ik de landkaarten, die op de voorkant komen, beter positioneren. 
7. ​Vervolgens snijd ik de landkaarten met de papiersnijder, zodat ze op de ansichtkaarten passen. 
8. Ik lijm ze op de ansichtkaarten met boekbinderslijm. 
9. Met de elektrische papiersnijmachine maak ik de ansichtkaarten op maat. 

Materiaal voor ansichtkaarten en een gedeelte van de tools

Elektrische papiersnijmachine

Eindresultaat (achterkant)

Eindresultaat (voorkant)

Oké. Ging er wat mis? En wat zou je anders doen?
Ja, er gingen een aantal dingen fout.  

Ten eerste moest ik heel veel timelapsevideo's maken. Van elk onderdeel een video. Dat was nieuw voor mij. Uit videotechnisch oogpunt heb ik eerst stap 3 compleet voltooid en daarna stap 4. Normaal zou ik iets lijmen en dan gelijk persen, voordat ik lijm zou aanbrengen op een nieuw kartonnetje. De lijm is dan nog nat waardoor, na het persen, het resultaat beter is. Er zijn dan minder bobbels en vouwen te zien. 

Ten tweede zou ik het snijden van afstandslijnen (stap 6) kunnen voorkomen door al de sjablonen op de hoek van het grijze karton te plakken. De sjablonen zijn allemaal gelijk uit de printer gekomen, dus het op de hoek plakken, zorgt voor gelijke afstanden van de kniplijn tot de grijze kartonrand. 

En ten derde zijn de kaarten heel erg opgekruld door de natte boekbinderslijm. Ik had het een klein beetje bijgemengd met water. Dat maakt het lijmen met de kwast een stuk eenvoudiger, maar het heeft zijn nadelen: langere droogtijd en meer kans op buigen/opkrullen van karton. Dat is dus gebeurd. Het beste is om de sjablonen te lijmen op karton en het geheel daarna onder een zwaar voorwerp te leggen. Tijdens het drogen van de lijm, kan het karton dan niet opkrullen. En later het proces herhalen met de voorkant van de kaarten (lijmen + zwaar voorwerp). 

Conclusie?
Ik begon met zes sjablonen en eindigde met drie kaarten. Is dat dan een half succes of een halve mislukking? Ik neig naar het eerste. Ik heb weliswaar fouten gemaakt, maar heb daar ook van geleerd. Later op de dag heb ik nog een nieuwe reeks kaarten gemaakt en die zijn foutloos gemaakt. Bovendien zien de landkaarten er gewoon cool uit als ansichtkaart, dus ja, het is een succes. 

Opmerking:
De afgelopen dagen heb ik elke dag wat geblogd. Dit lijkt me in de toekomst onhaalbaar om te blijven doen. Het aantal blogs zal naar één in de week gaan waarschijnlijk. Maar ik heb nog genoeg ideetjes voor blogs, dus het zal hier niet stil worden.